İstanbul Günlükleri..

11 Mayıs 2010.. 74. gündeyim..
Bikaç zamandır yazacak fırsat bulamadım. Ama aklım hep burdaydı..
Bu süre zarfında İstanbul'dan uzak kaldım biraz. Keyifsizliğim geçti.. Yeniden gülümsüyorum :)
5 Mayıs'ta 68. günün akşamı Ahırkapı'daydım.. Banliyö trenine atlayıp gittim şenlik alanına.. Şehirdeki tüm insanlar ordaydı sanki.. Renk renk kurdelelerle süslenmiş ağaçlar büyüledi beni.. Romanların davulu, zurnası çaldı durdu bütün gece..
Ben de yazdım çizdim bişeyler. Gül ağacının altına gömdüm..
Eve döndüğümde uyumadan önce dua ettim. Baharla birlikte çok güzel şeyler olsun istedim..

Bugün 74 gün oldu.. Hani yazmasam inanamıycam. 74 gündür denize bakıyorum, İstanbul'a bakıyorum, kendime bakıyorum.. Herşey nasıl da tanıdık olmaya başladı..
10. günkü benle şimdiki nasıl farklı ama nasıl da ben..
İstanbul nasıl her geçen gün biraz daha yerleşiyor zihnime.. İnsanlar neden artık o kadar çeşitli, o kadar ürkütücü değil?

Bu sanırım sorgulama sonrası yeni bir evre.. Alışma..
Bakalım ne kadar sürecek..

İyi geceler benim İstanbul'um..