İstanbul Günlükleri..

30 Haziran 2010 Çarşamba. Bilmediğim sayıda bir gün.. İstanbul'dayım..
Yağmur durmaksızın yağmaya devam ediyor..
Sabah biraz erken çıkıp evden Yeni Camii'ye uğradım yine.. Kimseler yokken..
Aslında bu buraya yazılmalı mı bilmiyorum..
Bir köşeye halının üstüne oturup gözlerimi kapadığımda bütün dünya kayboluyor kafamın içinde..
Üzüntülerim, sevinçlerim, geçmişim, geleceğim.. Kalbimi, kafamı dolduran herşey, hayatım.. Hepsini orda yeniden anlatıyorum kendime..
Nasıl yok sayıldığımı hissetmişim eskiden.. ve nasıl var olmaya çalışıyorum şimdi yeniden..
Nasıl zorluyo beni nefsim.. Nasıl.. Nasıl üzüyo beni korkularım..
Hepsini susarak anlatmak istiyorum..
İstiyorum ki sen anla beni.. Korkularımı anlatmadan, anla.. Çünkü korkuları anlatmak kolay değil.. Sana bile..
İstiyorum ki, verdiğimiz bir mola'da kalbin benimkinin üstünde atarken bitsin gitsin hepsi..
İstiyorum ki galaksiler gibi gözlerinde dursun İstanbul..