İstanbul Günlükleri..

14 Nisan 2010 Çarşamba.. Saat 23.48 46.gündeyim..
Biraz zor bi gece geçiriyorum. Midem ağrıyor, evde kimse yok.
"Bişey olsa kimi ararım?" diye aklından geçiriyor insan böyle durumlarda.. Burda daha önce böyle bi endişeye kapılmamıştım.. Ya da geçtiğimiz 32 yıl hiçbi zaman.. Tamam 33..
Bu günlükler sadece İstanbul olmaktan çıkıyor zaman zaman.. Yalnızlığın da günlükleri oluyor.. Değişik bi durum.. Herhangi biyerde, herhangi biriyim aslında..ve böyle yaşayan tek kişi de değilim haliyle.. Kendime çok önem verdiğimden değil bu yazılar.. Sadece, bi gün geriye dönüp baktığımda -eğer unutursam- özlemeyi, sevmeyi, alışmayı, zorlanmayı, dayanmayı ve herşeye rağmen mutlu olmayı yeniden hatırlayayım diye..
Bunların hepsi İstanbul çünkü..

23.56.. Az sonra ömrümden bir gün daha veriyorum sana.. Asla geri gelmeyecek.. Yaşananları değiştirilemeyecek.. Hissedilenleri unutulmayacak..
Yazılanları.. tarih olacak.. hatırlayayım diye..

47. gün..

İyi geceler..