28 Nisan 2010 Çarşamba, 61. gündeyim..
Henüz sorgulama evresinden tam anlamıyla kurtulabilmiş değilim.. :) Kafamı bir düşüncede sabitleyemiyorum. Bazen (aslında son zamanlarda sık sık) insanı korkularının yönettiği kanaatini taşımaya başladım. Korkutucu di mi..
Buraya geldiğimden beri sürekli omuzlarımdan tutulup sarsılıyorum sanki.. Tam olarak böyle hissediyorum..
Bugün, Eminönü'nün kalabalığından Beyazıt'a, Vefa bozacısının o muhteşem tarihi yerine doğru uzandım.. 1876'dan beri o güzelim bozanın içildiği tarihi dükkanı görmelisiniz.. Gerçekten büyülendim.. Zamanda geriye gittim sanki.. Bir kere dükkana adımınızı atarken karşılıyor tarih sizi.. Eşik içeri girenlerin fazlalığından dolayı aşınmış.. Yerdeki işlemeler de öyle.. Eh, 130 yıl dile kolay.. Mustafa Kemal Atatürk'ün 1937'de boza içtiği cam bardak dükkanın en yüksek yerinde muhafaza ediliyor.. Bozanın dışında sirke, kuru üzüm şırası gibi tatları da orda bulmak mümkün.. Zaten içeri girdikten sonra uzun süre çıkasınız gelmiyor.. En azından bana öyle oldu.. Kışın akşam vakitleri çok kalabalık olurmuş, insanlar dışarda kalırmış..
Tarçınlı bozanın tadı damağımda daracık sokaklardan yürürken sakin ama mutluydum..
Hayatta Vefa'da boza içmek de varmış..
ve Vefa İstanbul'da bir semt adıymış kimi zaman..
Henüz sorgulama evresinden tam anlamıyla kurtulabilmiş değilim.. :) Kafamı bir düşüncede sabitleyemiyorum. Bazen (aslında son zamanlarda sık sık) insanı korkularının yönettiği kanaatini taşımaya başladım. Korkutucu di mi..
Buraya geldiğimden beri sürekli omuzlarımdan tutulup sarsılıyorum sanki.. Tam olarak böyle hissediyorum..
Bugün, Eminönü'nün kalabalığından Beyazıt'a, Vefa bozacısının o muhteşem tarihi yerine doğru uzandım.. 1876'dan beri o güzelim bozanın içildiği tarihi dükkanı görmelisiniz.. Gerçekten büyülendim.. Zamanda geriye gittim sanki.. Bir kere dükkana adımınızı atarken karşılıyor tarih sizi.. Eşik içeri girenlerin fazlalığından dolayı aşınmış.. Yerdeki işlemeler de öyle.. Eh, 130 yıl dile kolay.. Mustafa Kemal Atatürk'ün 1937'de boza içtiği cam bardak dükkanın en yüksek yerinde muhafaza ediliyor.. Bozanın dışında sirke, kuru üzüm şırası gibi tatları da orda bulmak mümkün.. Zaten içeri girdikten sonra uzun süre çıkasınız gelmiyor.. En azından bana öyle oldu.. Kışın akşam vakitleri çok kalabalık olurmuş, insanlar dışarda kalırmış..
Tarçınlı bozanın tadı damağımda daracık sokaklardan yürürken sakin ama mutluydum..
Hayatta Vefa'da boza içmek de varmış..
ve Vefa İstanbul'da bir semt adıymış kimi zaman..
Kayıtlar
Yorum Gönder